هشتم مارس روز جهانی زن مبارک، به روزی که حق و حقوق جنسیتی نباشد.
صدایی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید: من روز تاریخی نیمی از دنیا هستم، این جا مهجور مانده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ام… این جا دیگر چه جایی است که در صفحات نشریه های امروز نیست ….” من “زن” نقاشی گم شده ی این جهانم ” من کودک یتیم و یسیرم که نه این دنیا پدر و مادرم شد و نه این زمانه.
“جنسم” را کنار می گذارم به تاریخ نگاه می کنم و با صدای بلند خطاب اش می کنم و می گویم: بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انصافی است نه تنها مهجور نماندی بلکه زنان در سراسر جهان تو را می شناسند و تلاش می کنند تا هم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آوایی خود را با پاسداشت از “روز جهانی زن” به خواهری جهانی پیوند زنند، برای کاستن دردها و تبعیض ها، همان درد مشترک که زاده حاکمیت پدرسالار و قوانین تبعیض آمیزند!
آنچه امروز پس از گذشت یک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌صد چند سال، زنان سراسر جهان را وا می دارد که پاسدار این روز باشند نه فقط خود این روز فرخنده بلکه آرزوی تاریخی برای خواستن “روزی” از آن خود و “فضایی” از آن خود است، و این روز محور و انگیزۀ بسیار قوی، فرامرزی و فراعقیدتی است برای فریاد مشترک جهانی به منظور رسیدن به همبستگی، برابری و رفع ظلم و خشونت و بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌عدالتی !
برگرفته از سایت فردا
در باره نویسنده /
امید بایندری
مطالب مرتبط
بیانیه 3تشکل ترکمن صحرایی بمناسبت روز جهانی حقوق بشر 2022
روز جهانی حقوق بشر نوید بخش دنیایی مبتنی بر آزادی و برابری دهم دسامبر امسال هفتاد وچهارمین سالگرد روزجهانی حقوق بشر است. سند تاریخی منشور ویا اعلامیه جهانی حقوق بشر بمثابه یک عهد و پیمان بین‌المللی در روز دهم دسامبر سال 1948 به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسید. ازآن پس این روز بنام روز جهانی حقوق بشر درحافظه تاریخی بشریت برای همیشه…
آخرین دیدگاه ها