HRDTurkmenSahra

نامه سه زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین به گزارشگر ویژه

گزارشی از نقض حقوق بشر به مناسبت روز جهانی مبارزه علیه اعدام

“به آقای جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، درامور ایران
با توجه به نزدیک بودن روز جهانی مبارزه علیه اعدام، بر آن شدیم تا چکیده ای از موارد بیشماری از نقض حقوق بشر درچهار دهه‌ی اخیر درکشورمان را به عرضتان برسانیم.  
چندی است در رسانه‌ها، مسئولین خبر ازحذف حکم اعدام محکومین قاچاق مواد مخدر میدهند. اما واقعیت این است که محکومین این اتهام هم چنان در سکوت خبری به دار آویخته میشوند. اعدام محکومین حمل و خرید و فروش مواد مخد در کنار محکومین به قتل بیشترین آمار اعدام را در ایران دارد. سالانه طبق آمار موجود که یقینا در دسترس شما قرار میگیرد زنان و مردان بسیاری به سبب ارتکاب قتل (عمد و غیر عمد) محکوم به اعدام گشته و احکام نیز به سرعت اجرا میشود.  
در کنار اعدام زندانیان عادی بسیاری از فعالین سیاسی و عقیدتی طی چهاردهه‌ی گذشته به دلیل داشتن عقاید و آرای متفاوت از حاکمیت به دار آویخته یا گلوله باران شده‌اند که طبق اسناد معتبر موجود، بیشترین تعداد آن متعلق به ده سال اول شکل‌گیری این حاکمیت (برابر به سالهای ۱۹۸۸- ۱۹۷۸) می‌باشد. اعدام هایی اکثرا بدون محاکمه، که پس از اجرای حکم، پیکر کشته شدگان به صورت گمنام در حاشیه شهرهابه خاک سپرده شدند. (این درحالی است که به فعالان مخالف با اعدام اجازه‌ی هیچ کنشی داده نمی‌شود و بسیاری از آنان صرفا به دلیل مخالفت با اعدام در زندان هستند).  
دراین روزها که به روز جهانی مبارزه علیه اعدام نزدیک می‌شویم حکم زینب سکانوند دختر ۲۴ ساله‌ای که در زمان ارتکاب جرم زیر سن قانونی بوده پس از سالها تحمل حبس به اجرا در آمده! این نمونه ای از هزاران حکم اعدام است که درورد متهمین به جرایم عمومی (قاچاق، سرقت و قتل… ) طی سالیان اخیر به اجرا درآمد. مادامی که مجازات اعدام در قوانین کشور به قوت خود باقی است، محکومین جرائم عمومی که بسیاری شان قربانیان فاصله ی طبقاتی وفقر فرهنگی و اقتصادی هستند وهم چنین فعالین سیاسی و عقیدتی که معترض به سیاست های غلط و فساد سیستم می باشند، قربانی قتل حکومتی می‌گردند.
   چنانچه شاهدیم با شروع کار دولت فعلی از سال ۱۳۹۲ که با شعار معروف این جریان مبنی بر آوردن کلیدی بر قفل‌ها و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی نیز آغاز شد، بیشترین اعدام ها انجام گرفته است. شیرکو معارفی، احسان فتاحیان، غلامرضا خسروی درماه های آغازین شروع به کار دولت اعدام شدند.
  درتابستان ۱۳۹۵ همچون دهه ی شصت با اعدام دسته جمعی زندانیان عقیدتی (کردهای سنی) مواجه شدیم که موجب تخلیه ی یک شبه ی یک سالن از بند سیاسی زندان گوهردشت کرج (رجایی شهر کرج) گردید. دقیقا یک ماه پیش از روز جهانی مبارزه علیه اعدام، رامین حسین پناهی و زانیار مرادی و لقمان مرادی بدون وجود مستنداتی بر اتهامات وارده به دار آویخته شدند. پیکرهای هر سه به سان پیکر فرزاد کمانگر (معلم سربدار) درمکانی نامعلوم به خاک سپرده شد. همانند رقیه اکبری منفرد، مجتبی محسنی، مهرداد پاکزاد، عبدالرضا اکبری منفرد، خانواده‌ی بهکیش وهزاران جانباخته دیگر کشار دهه شصت که با توحه به اسناد ومدارک موجود اسامی بسیاری شان در سازمان ناپدید شدگان قهری سازمان ملل نیز به ثبت رسیده است.
 درسالهای اخیر بسیاری از فعالین کرد و عرب و تعداد زیادی از فعالین عقیدتی به جهت داشتن باوری متفاوت از حاکمیت، با زدن اتهاماتی واهی و در واقع به جهت ایجاد رعب و وحشت وسرکوب اعتراصات مردمی، بازداشت و شکنجه و وادار به اعترافات اجباری علیه خود و به دار آیخته شدند که محمد ثلاث از قربانیان اخیر آن میباشد.
  توجیه حکومت درصدور حکم اعدام، جلوگیری از ارتکاب مجدد مجرم و درس عبرت گیری سایرین است. با آنکه اثبات شده است که اعدام بازدارنده نبوده و نیست اما همچنان حاکمیت برآن اصرار داشته واعلام می‌دارد عملکردش بر مبنای موازین شرع می باشد که این خود نشان ازسوء استفاده از ظرفیت‌های مذهبی جامعه جهت سرکوب و فریب اذهان عمومی را دارد. یقینا اگر مسئولین کشور با مدارک و استاد معتبری قادر به دفاع از خود در برابر این موارد که چکیده‌ای از واقعیات موجود است، باشند پذیرای شما درت هران خواهند بود.
  ما فعالان سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، در روز جهانی مبارزه علیه اعدام با اعلام انزجار از تمامی اعدام‌های صورت گرفته از زمان برپایی رژیم حاکم، خواهان حضور شما (آقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر) درایران جهت بررسی موارد نقض حقوق بشر و پیگیری توقف صدور حکم اعدام برای کلیه جرائم عمومی، عقیدنی و سیاسی فارغ از هر عقیده و باوری می‌باشیم. حضور شما در ایران و مجاب نمودن حاکمیت به پاسخگویی، مشخص کننده‌ی بساری از ابهامات می باشد و عدم پذیرش شما توسط جمهوری اسلامی نشان از ادامه ی روند حذف فیزیکی انسانها در ماشین کشتار حاکمیت واثبات کننده ی جنایتکارانه بودن اعمال آنهاست. هرچند باور به بهبود شرایط نداریم وحاکمیت فعلی را اصلاح ناپذیر میدانیم اما خواهان توقف هرچه سریعتر صدور حکم اعدام وتغییر قوانین ظالمانه ی مجازات درایران هستیم.
  اسامی امضا کنندگان
مریم اکبری منفرد، گلرخ ایرایی، آتنا دائمی
بند زنان زندان اوین، مهر ۹۷″ 

*برگرفته از: اخبار روز، ۱٨ مهر ۱٣۹۷ – ۱۰ اکتوبر ۲۰۱٨

http://www.akhbar-rooz.com/news.jsp?essayId=89312