HRDTurkmenSahra

احمد محمدی سرمایه دار سرشناسی درامور خیریه ونیز کارخانه داری باسابقه وموفق و خوشنام ترکمنصحرا واهل گنبد کاووس، کسی که از سال های پس از پایان جنگ دوم جهانی وقتی که در ترکمن صحرا و شهر گنبد رونق اقتصادی آغاز می شود موجب اشتغال نزدیک به هزار نفر درمجموعه  کارخانجات و مزارع اش شده بود، درگذشته است.

در رابطه با میزان رضایت توده ی مردم از مرحوم احمد محمدی کافی است یادآوری شود، وقتی ارگانهای حکومتی مستقر درگنبد او را دستگیر کردند و ترتیب دادند که در ملاء عام شلاق زده شود. اهالی بسیاری از روستاهای ترکمنصحرا به اعتراض درشهر گنبد کاووس تجمع کرده مانع این اقدام شنیع که در واقع بقصد تحقیر کردن و زهر چشم گرفتن از ترکمنها  صورت می گرفت، شدند.    

مراسم تشییع جنازه این مرد کار آفرین  نیکوکار در روز ۱۹ شهریور با شرکت تعداد زیادی از مردم ترکمن صحرا در کارخانه آرد محمدی برگزار گردیده.

 مرحوم ینگ ایزی یارا سین و غالان لاری نینگ یاشی اوزین بولسین 

روحش شاد و یادش گرامی. 

جمعی از ترکمنهای مقیم اروپا ، ۲۲شهریور ۱۳۹۹- ۱۲سپتامبر ۲۰۲۰     

—– 

*-در زیر یادداشت دبیری از مدارس گنبد. برگرفته از سایت اولکامیز 

یادنامه ی دبیر ادبیات مدارس گنبد

لطیف ایزدی، اولکامیز : چهارشنبه نوزدهم شهریورماه ۹۹ دردبیرستان ابوحنیفه یکی از بهترین مدارس گنبد تدریس داشتم. مدرسه ای ازنظر آموزشی بالاست ولی محروم. ساختمانی قدیمی و تخریبی دارد که نیاز به تجدید بنا دارد. طبقه بالا کلاس ۲۰۵. پنجره های بزرگ باز بود بیرون چشم انداز زیبایی داشت کمی آن طرفتر رود گرگان با پیچ و خم هایش و پل اخوند آباد دیده می شد. شرایط کرونایی بود و تعداد دانش آموزان محدود. همان روز درس اول فارسی ۲  که شعری زیبا از شیخ اجل سعدی شیرازی بود را تدریس کردم . دربخشی از آن آمده بود :

کسی نیک بیند به هردو سرای،   که نیکی رساند به خلق خدای. 

معنی و مفهوم شعر را توضیح دادم و به دانش آموزان گفتم که درحد توان نیکوکار باشند. از افراد نیکوکار و خیر منطقه چون محمدی ها ، طاهری ها ، موحدها ، شهرکی ها ، ابراهیمی ها ، آق پورها و آل جلیل ها و…  به نیکی یاد کردم که منشا خیر و خدمت به جامعه بوددند که باید نامشان را به نیکی یاد کنیم.

پس از مدرسه به منزل رسدم که از طریق فضای مجازی خبر وفات احمد محمدی را خواندم. سخت متاثر شدم . همین ماه گذشته بود که شهردار آنامحمد نیازی دعوت حق را لبیک گفته بود. دو مرد کارآفرین . دوفعال اقتصادی که از مردان نیک روزگار بودند.

احمد محمدی در۸۴ سالگی و در بحبوحه ی تبلیغات انتخابات مرحله دوم انتخابات مجلس یازدهم درحوزه غرب ترکمن صحرا واستان گلستان وفات یافت. مردی که برای حداقل چهاردهه۴۰ و۵۰ و ۶۰ و۷۰ چهره ای محبوب بود. یک نوع نوستالژی. نامش پرخاطره بود ویادآور روزی رساندن به دیگران. بیانگر مدیریت. راوی امیدواری وحکایت اقتدا ر، قاطعیت، صلابت ودرستکاری.

به باوراین قلم احمدی محمدی یک وطن پرست نمونه بود .با جود تمال ناملایمات ومشکلاتی که برایش ایجاد شد و بوجود آوردند ولی باز به عشق وطن و برای اعتلا و پیشرفت کشورکوشید. همچو بسیاری از اغنیا به دیار بیگانه نکوچید. درخوشی ها وناخوشی ها کنار مردم بود. شدائد را به جان خرید  اگر چه بخش هایی از املاک و دارایی ها و کارخانه اش را  از وی گرفتند ولی با اراده ای آهنین از باز دوباره برخاست کارخانه نورد را راه انداخت کارخانه آرد وی درایران سرآمد بود.

دراین بیست سالی که درگنبد هستم هنوز احمد محمدی را از نزدیک ندیدم. ولی بارها نام نیکش را شنیده ام. همه ازاو به نیکی یاد میکردند. دوست داشتم با وی گفتگوی رسانه ای داشته باشم ولی می شنیدم که وی اهل مصاحبه وتبلیغات نیست. به سراغش نرفتم.

جعفر آقچه لی یکی از جماعت مسجد کوله حاجی وکیلی که۳۰ سال درکاخانه اش کار کرده بود از راستی و درستی و بذل وبخشش و رعایت حق کارگزان واهمیت دادن به رزق حلال توط احمد محمدی برایم سخن ها گفت که انشا”الله درآینده متتشر خواهم کرد.

احمد محمدی مدیر واقعی بود. ژن مدیریت را از پدرش به ارث برده بود. اقتدار وصلابت ودرستکاری اش زبانزد بود. خاندان اصیل وخوشنامی داشت. واکنون امین محمدی فرزند برومند وکار آفرین احمد محمدی راه واهداف وآرمان پدرش را تداوم میبخشد. این یادداشت را با شعری ازحضرت مولانای بلخی به پایان می برم و زنده یاد احمد محمدی را مصداق واقعی اش می پندارم .

محسنان مردند و احسانها بماند / ای خنک آن را که این مرکب براند

ظالمان مردند وماند ان ظلمها / وای جانی کو کند مکر و دها

گفت پیغامبر خنک آن را که او / شد ز دنیا ماند از و فعل نکو

مرد محسن لیک احسانش نمرد / نزد یزدان دین و احسان نیست خرد

لطیف ایزدی، دبیر ادبیات مدارس گنبد 

جمعه ۲۱ شهریور ۹۹

برگرفته از سایت اولکامیز